Anton Pavlloviç Çehovi (//;[3] rusisht: Анто́н Па́влович Че́хов, shqiptuar [ɐnˈton ˈpavləvʲɪtɕ ˈtɕɛxəf]; 29 janar 1860[4] – 15 korrik 1904)[5] ishte fizikan, dramaturg dhe autor rus i cili konsiderohet ndër shkrimtarët më të mëdhenj i tregimeve të shkurtra. Karriera e tij si dramaturg përfshin katër vepra klasike dhe tregime të shkurtra, të cilat janë vlerësuar maksimalisht nga shkrimtarët dhe kritikët.[6][7] Çehovi kreu praktikën për doktor medicinal jashtë karrierës së tijː "Mjekësia është gruaja ime e ligjshme", ka thënë ai, "dhe letërsia është e dashura ime".[8] Bashkë me Henrik Ibsenin dhe August Strindbergun, Çehovi referohet si një nga tri figurat themelore në lindjen e hershme të modernizmit në teatër.[9]
Çehovi hoqi dorë nga teatri pas çastit të marrjes së shkatërrimit të veprës Pulëbardha në vitin 1896, por vepra u gjallërua për të bërë bujë në vitin 1898 nga Teatri i Moskës Constantin Stanislavski, e cila më pas prodhoi edhe veprën tjetër të Çehovit Xha Vanja dhe dha premierë dy dramat e tij të fundit Tre Motrat dhe Kopshti i qershive. Këto katër vepra paraqesin një sfidë për aktorët[10] ashtu edhe për audiencën, sepse në vend të veprimeve konvencionale Çehovi ofron një "teatër të humorit" dhe "një përmbytje të jetës në tekst".[11]
Çehovi e pati tregimin e tij të parë vetëm për përfitime financiare, por me rritjen e ambicies artistike, ai bëri inovacione formale të cilat kanë ndikuar në evolucionin e tregimeve të shkurtra moderne.[12] Ai nuk kërkoi falje për vështirësitë që paraqiste për lexuesit, duke insistuar se roli i një artisti ishte të bënte pyetje, jo të jepte përgjigjje.
.png)
.jpg)